زمانیکه بحث پردازش همراه به میان میآید، دنیای کامپیوتر مجبور است تا به نسبت نیاز کاربران، در حدود سال 2000 پردازندههای Mobile را صرفا برای استفاده در کامپیوتر همراهی با نام Laptop ارائه کند تا مصرف انرژی و حرارت پایینتر را در ازای قدرت پردازش مناسب، ارائه دهند.
اما پس از ورود دنیای ما به اینترنت، همواره متصل بودن به آن شاید نیاز جدید باشد. نیازی فراتر از چک کردن پیامها. نیازی که در آیندهای نه چندان دور، تبدیل به رؤیای پردازش ابری خواهد شد. از پردازش همراه تا پردازش ابری…
پیشینه وجود سیم کارت در لپ تاپ و سرفیس
قابلیت پشتیبانی از سیم کارت و در واقع، اینترنت آمده از سیم کارت، چندین سال است که به لپتاپها آمده است. اما به چه قیمت؟ به قیمتی که حالا و پس از چندین سال، هنوز نیز اکثر لپتاپهای موجود در بازار چنین قابلیتی را ندارند. یکی از برترین اسناد این قضیه، عدم پشتیبانی تمامی لپتاپهای شرکت Apple در سال 2019 از این قابلیت است.
در دستگاههای شرکت Microsoft نیز تقریبا بحث مشابهی را شاهد بودهایم. در نسل دوم Surface، شرکت Microsoft تصمیم گرفت تا دستگاه خود را مجهز به این قابلیت کند. بنابراین مدلی از Surface 2 به کاربران عرضه شد که میتوانست اینترنت مورد نیاز خود را از طریق سیم کارتی که در آن قرار داده میشود تأمین کند.
همچنین دو سال بعد و در Surface 3 نیز شاهد چنین مدلی بودیم.
اما شاید واقعیت تلخی در این داستان گفته نشد؛ البته اگر از دوستداران دستگاههای Surface هستید، احتمالا تا به حال متوجه نکته اسامی بالا شدهاید.
در هیچ یک از نسلهای Surface از ابتدای ورود آن تا به امروز، شاهد یک Surface Pro نبودیم که این قابلیت را داشته باشد. یعنی همزمان با Surface 2، دستگاه Surface Pro 2 و همزمان با Surface 3، دستگاه Surface Pro 3، هیچکدام از این قابلیت پشتیبانی نمیکردهاند (ایضاً Surface Pro 4).
اما چرا؟
دو دلیل برای این عدم حضور، هم در دیگر لپتاپها و هم در Surface Pro وجود داشت.
دلیل مهمتر، مصرف باتری بسیار بالای این قابلیت بود. به طوریکه Surface 2 و Surface 3 نیز تنها به علت شارژدهی ذاتی بالاتری که نسبت به Surface Pro 2 و Surface Pro 3 داشتند، بستر مناسبی برای بهره بردن از این قابلیت به شمار میرفتند. یعنی اگر قرار بود Surface Pro 2 و Surface Pro 3 چنین قابلیتی را داشته باشند، دچار افت شدید مدت زمان شارژدهی باتری میشدند. حتی همان مدلهایی از Surface 2 و Surface 3 که این قابلیت را داشتهاند نیز نسبت به مدلهایی از Surface 2 و Surface 3 که این قابلیت را نداشتهاند، مدت زمان شارژدهی باتری کمتری را ارائه میدادهاند؛ آن هم به صورت چشمگیر.
دلیل دوم که تقریبا باعث به وجود آمدن دلیل قبلی نیز میباشد، اجباری برای وجود یک ماژول و یک بُرد جداگانه تنها برای استفاده از این قابلیت است؛ یعنی مودم LTE. بنابراین استفاده از این قابلیت، به معنای ضخیم و سنگین شدن بیش از حد دستگاه بود؛ آن هم درحالیکه Microsoft با هر روشی که میتوانست سعی در نازک و سبک نمودن Surface Pro 3 داشت تا از انقراض آن جلوگیری کند.
این چنین بود که ما تا به حال در هیچ یک از مدلهای Pro از Surface، قابلیت پشتیبانی از سیم کارت را همانند اکثریت دیگر لپتاپها تجربه نکردیم.
زمان عرضه عمومی در بازار
اما در تابستان 2017، شرکت Microsoft تصمیم گرفت تا دستاورد خود را برای متحول نمودن وجود این قابلیت بر روی لپتاپها، به رخ بکشد.
یعنی سرفیس پرو جدید با قابلیت پشتیبانی از سیم کارت.
در مراسم BUILD 2017 و همزمان با معرفی Surface Pro جدید، Microsoft اعلام کرد که چند ماه بعد، مدلی از این دستگاه را به دست مشتریان خواهد رساند که از سیم کارت LTE پشتیبانی میکند.
لذا در حال حاضر شما میتوانید این محصول را از فروشگاه سرفیس ایران به عنوان مرجع رسمی فروش محصولات مایکروسافت در ایران، خریداری نمائید.
تفاوت وجود سیم کارت بر روی کامپیوتر با گوشی تلفن همراه
تا اینجا، نیاز شما از اینکه چه زمانی قرار است چنین دستگاهی را ببینیم، برطرف شده است.
اما اگر کنجکاو هستید که بدانید Microsoft واقعا چطور توانست به این دستاورد برسد، به شما پیشنهاد میکنیم تا مطلب را دنبال کنید.
اساسا در یک کامپیوتر، برای وجود هرچیزی باید یک ماژول جداگانه تعبیه کرد. درحالیکه درمورد گوشیهای تلفن همراه، برای مثال پردازنده Snapdragon آنهاست که فراهم آورنده نیاز به LTE است. تا حدی که پشتیبانی از LTE در مشخصات یک پردازنده Snapdragon موجود بر روی یک گوشی تلفن همراه ذکر میشود و پس از استفاده از برای مثال پردازنده Snapdragon 835، تنها کافیست تا آنتن و درگاه خواندن سیم کارت را به برد گوشی اضافه کنید. بر همین اساس است که گوشیهای تلفن همراه با صفحه نمایش بزرگ به نام iPad و دیگر تبلتهای اندرویدی، به راحتی و از همان ابتدا به همراه درگاه سیم کارت عرضه میشدهاند ولی شرکت Apple از استفاده از این قابلیت در لپتاپهای خود عاجز مانده است.
ذکر این نکته در مقایسه Surface به عنوان یک تبلت با دیگر گوشیهای با صفحه نمایش بزرگ به نام تبلت، بسیار ضروری است.
بستر مناسب سرفیس پرو
و اما در Surface Pro. در این دستگاه شاهد حذف کلی فن خنک کننده بودیم. البته در مدلهایی که از پردازنده Core i5 و Core m3 استفاده میکنند. با پیشرفتهایی که شرکت Intel در نسل هفتم پردازندههای خود داد و با تلاشهایی که Microsoft در جهت تقویت سیستم خنک کنندگی ترکیبی خود به کمک لولههای انتقال سیال گرم، انجام داد، شاهد این بودیم که دیگر نیاز ضروری به وجود یک خورنده باتری به نام موتور فن خنک کننده در دستگاه نیست.
بنابراین شارژدهی باتری Surface Pro در غیاب فن خنک کننده، افزایش چشمگیری پیدا کرد؛ علاوه بر اینکه میزان بیشتری از باتری بر روی Surface Pro نسبت به Surface Pro 4 استفاده شده بود که به معنای ظرفیت بیشتر باتری میباشد.
اما دیگر سودی که حذف فن خنک کننده به Surface Pro رساند، خالی شدن فضای بسیار زیادی از داخل دستگاه بود. فضایی که تنها انتظار یک چیز را میکشید، مودم LTE.
وسوسه مهندسان Microsoft، با دیدن شارژدهی بالای باتری Surface Pro، زمانی به بیشترین حد خود برای کارگذاری مودم LTE در دستگاه رسید، که این فضای خالی شده به علت حذف فن خنک کننده را دیدند.
حالا همه چیز آماده شده بود تا Microsoft سکوت چندین ساله وجود این قابلیت بر روی لپتاپ را بشکند.
کوالکام، پیشتاز اینترنت همراه
جلودار عرصه اینترنت همراه، بدون شک شرکت Qualcomm با پردازندههای Snapdragon خود است. شرکتی که وقتی همه در فکر اینترنت 4G هستند، تبلیغات اینترنت 5G پردازندههای خود را انجام میدهد. بنابراین Microsoft نیز وظیفه تحقق رؤیای Surface Pro LTE را بر عهده Qualcomm گذاشت تا با چیپ Snapdragon X16 LTE، سریعترین اینترنت همراه را به سرفیس پرو پیشکش کند. اینترنتی که به گفته Qualqomm، تا سرعت باورنکردنی 450 مگابیت بر ثانیه را برای Surface Pro LTE فراهم میآورد. یعنی چیزی در حدود 10 برابر سریعتر از اینترنت رایج 45 مگابیت بر ثانیهای که ما در حال حاضر بر روی گوشیهای تلفن همراه خود در بهترین شرایط استفاده میکنیم.
اعجاز مایکروسافت در طراحی نسخه خاص سرفیس پرو
با تمام این شرایط، فراهم آوردن قابلیت پشتیبانی از سیم کارت در سرفیس پرو، نیاز داشت تا طراحیهای انجام شده برای استفاده از مودم LTE در لپتاپها به صورت سنتی، شکسته شود. یکی از معضلات به کار بردن مودم LTE در ساختار لپتاپ، جایگذاری آنتنهای آن است. کاری که Microsoft به وسیله چیزی که خود آنرا قدرت نامرئی (Invisible Performance) مینامد، انجام داد؛ یعنی کار گذاری این قابلیت در سرتاسر دستگاه توسط کارگذاری هفت عدد آنتن مجزا در قسمت بالایی؛ دو آنتن برای Wi-Fi، چهار آنتن برای LTE و یک آنتن هم برای GPS. بله، یکی از نکات حائز اهمیت این دستگاه نیز وجود آنتن GPS در آن است. اتفاقی که در تاریخ تمامی دستگاههای Surface بیسابقه است؛ حتی درمورد Surface 2 و Surface 3. تمامی اینها باعث شد تا قسمت لبه بالایی دستگاه، از بدنه اصلی جدا طراحی شود، به صورت یک قطعه کاملا جداگانه از بدنه.
در اینجاست که میتوانید یک Surface Pro را در دست گرفته و از روی ظاهر آن بگویید که آیا قابلیت سیم کارت را دارد یا خیر. به طوریکه لبه بالایی دستگاه از جنس متفاوت و در بیان بهتر، جداگونهای ساخته شده است. جنسی که نسبت به بدنه پایینی، رنگ مات را دارا بوده و به راحتی قابل تمیز دادن است. اتفاقا یکی از شاهکارهای مهندسی Microsoft هم در اتصال جنس پلیکربنات قطعه حاوی آنتنها به فلز منیزیوم در قاب تمام فلزی دستگاه است که جایگذاری مودم را بدون نیاز به تغییر ضخامت و یا اندازه دستگاه امکان پذیر نمود. این خود یک تغییر تقریبا اجباری در طراحی ظاهری دستگاههای Surface Pro به حساب میآید؛ تغییری که امضایی از وجود LTE در کارآمدترین لپتاپ دنیا میباشد.
به گفته آقای تیم گولیک (کارگردان و مدیریت تیم مهندسان Surface)، یکی از اهداف تولید مدل LTE از Surface Pro، به وجود آوردن الگوی طراحی برای آینده کامپیوترهایی است که قرار است حتی به واسطه پردازندههای Snapdragon قدرت بگیرند و اینترنت همراه را با شارژدهی مناسب باتری تجربه کنند.
به طوریکه تکنولوژی چیپ Snapdragon X16 LTE به سرفیس پرو این امکان را میدهد تا تنها به هنگام دریافت برای مثال پیام به کار افتاده و در دیگر موارد، در حالت خواب به سر برد تا مصرف باتری را به حداقل برساند.
جمع بندی
اگرچه بازهم با این حال، خریداری مدلی که این قابلیت را دارا نیست، برای شما مدت زمان شارژدهی بهتری را خواهد داشت. اما اگر نیاز ضروری به اینترنت همراه از طریق سیم کارت و GPS دارید، میبایست باتری را فدای آنها کنید.
اتصال همیشگی به اینترنت، تمام هدف این پروژه بوده است. اتصالی که آینده پردازش ابری را نه در نقطهای خیلی دور، فراهم خواهد آورد. اگر به بحث پردازش ابری و اهمیت و رؤیای تحقق آن توجه کنیم، خواهیم دریافت که مجهز کردن دستگاههای Surface به LTE حتی شاید از مجهز کردن آنها به پردازندههای قویتر، مهمتر نیز باشد.
مثبت
– همواره متصل به اینترنت
– وجود موقعیت یاب GPS برای اولین بار
– اتلاف کمتر باتری نسبت به دیگر لپتاپهای داری این قابلیت
– نزدیک شدن به پردازش ابری
منفی
– شارژدهی کمتر باتری نسبت به مدل مشابه بدون این قابلیت
– قیمت بالاتر نسبت به مدل مشابه بدون این قابلیت
– عدم امکان وجود این قابلیت بر روی مدلی که پردازنده Core i7 را داراست
– تأخیر در وعده Microsoft برای عرضه عمومی این محصول
در پایان، شما را دعوت به تماشای ویدئو مهندسین مایکروسافت برای توضیح نحوه کارگذاری LTE در سرفیس پرو:
تشکر
?